سیاست روز : کار از کارخانه خراب است
دوست دارم برای استاد طوری کف بزنید که انگار به آرژانتین، نیجریه و بوسنی گل زده ایم.
جمله فوق از کدام "جواد" زیر است؟
الف) جواد هاشمی
ب) جواد نکونام
ج) جواد کاظمیان
د) جواد خیابانی

قائم مقام سابق سازمان میراث: سازمان گردشگری و میراث فرهنگی ... نیست.
نقطه چین بالا را با یکی از گزینه های زیر پر کنید.
الف) استخر ماهی
ب) گاوداری
ج) زورخانه
د) مرغداری

نماینده رباط کریم و بهارستان در مجلس: در زمینه مسئله طلاق و ازدواج طرح جامع و کارشناسی شده تنظیم و به مجلس ارائه خواهد شد که وزارتخانه ای با عنوان وزارتخانه "طلاق و ازدواج" تشکیل شود.
به نظر شما و با توجه به این همه ایده پردازی و خوشفکری چه آینده ای در انتظار آقای نماینده خواهد بود؟
الف) ایشان دبیر کل سازمان ملل خواهند شد
ب) ایشان در راستای صادرات غیر نفتی به اروپا صادر می شوند
ج) ایشان فرار مغزها می کنند
د) هر سه گزینه بالا محتمل است

عبارت زیر یادآور کدام یک از ضرب المثل های شیرین فارسی است؟
وزیر دادگستری: در راستای مبارزه با فساد، در تعزیرات حکومتی بیش از ده نفر از همکاران ما بازداشت شده و تحت بازجویی قرار گرفتند که عمدتاً از مدیران، رؤسای شعب و مستشاران بودند.
الف) هر چه بگندد نمکش می زنند / وای به روزی که بگندد نمک
ب) شریک دزد و رفیق قافله
ج) کار از کارخانه خراب است
د) هیچ کدام!!

شرق : خودکفایی در صادرات پایتخت به جهان

رییس انجمن پسته ایران گفت: در سال های اخیر میزان تولید پسته در کشور از 280هزارتن به 150هزارتن کاهش یافته است و متاسفانه اکنون کالیفرنیا پایتخت پسته دنیا لقب گرفته، در حالی که تا چندسال پیش این عنوان متعلق به کرمان بود. اینکه چیز عجیبی نیست. چیز عجیبی هم باشد چیز جدیدی نیست. چیز جدیدی هم باشد چیز غریبی نیست.
چیز غریبی هم باشد چیز بعیدی نیست. با آن فرمانی که ما دیدیم چهارچرخه اقتصاد و صنعت را می راندند، جز بار انحرافی به منزل نمی رسید.
حالا برای ثبت در تاریخ اعلام می کنیم که جز کالیفرنیا که شده پایتخت پسته، کجا پایتخت چی شده. قبلا اصفهان پایتخت که هیچی، رسما نصف جهان بود. الان نصف جهان اصلا نمی دانند اصفهانی وجود خارجی دارد. قبلا سیب گلاب داشتیم، الان سیب گلاب به روتون همه چیز خارجی در میوه فروشی ها پر است.قبلا قاووت داشتیم که قوت آدم را زیاد می کرد، الان پرورش اندامی ها جای قاووت، کراتین منوهیدرات نوترکس و گینر تانک ماسل آرمی سایتک TANK Muscle Army و پروتئین وی سلوکور Cellucor Whey و افتر مکس اپتیموم AfterMax Optimum می زنند به بدن.
قبلا فرش ایرانی داشتیم، الان روفرشی هم نداریم.
قبلا خاویار صادراتی داشتیم الان خواروبارمان هم وارداتی است. قبلا دلاک حسابی داشتیم، الان تایلند شده پایتخت ماساژدرمانی ایرانیان که حالشان خوب شود.
خلاصه قبلا پایتخت همه چیز بودیم، همه را دادیم رفت. منتها خودمان می رفتیم سانفرانسیسکو که پایتخت فرهنگی بود. الان به خودکفایی رسیده ایم و سانفرانسیسکو سرخود شده ایم.

کیهان : آفتابه!
گفت: یکی از اصحاب فراری فتنه گفته است؛ رابطه با آمریکا کلید حل مشکلات اقتصادی کشور است!
گفتم: اولا  که آمریکا خودش با بزرگترین بحران اقتصادی روبروست، ثانیاً؛ یکی از اصلی ترین علل دشمنی آمریکا با ایران، جلوگیری جمهوری اسلامی ایران از غارتگری های آمریکاست و ثالثا؛ بیشترین بحران های اقتصادی و امنیتی در کشورهایی است که با آمریکا نزدیکترین روابط را دارند.
گفت: یعنی عقلشون به این مسئله روشن و بدیهی قد نمیده؟!گفتم: چه عرض کنم؟! یارو دست کشید روی آفتابه! یک غول جادو بیرون اومد و گفت؛ یک آرزو بکن! یارو گفت؛ یک خونه میخوام! و غول جادو گفت؛ مرد حسابی! اگر من خونه داشتم، توی آفتابه می خوابیدم؟!

تهران امروز : وای به روزی که رشوه گرفتن متداول بشود؟
آدم وقتی خبرها را می شنود نباید زود قضاوت کند. مثلا وقتی که فهرست زیرمیزی بگیران منتشر می شود آدم نباید بلافاصله لبخند موذیانه بزند و ابروهایش را بالا بیندازد و بگوید: بعله دیگه! همه این کاره اند!آدم باید برود مصاحبه های مسئولانه را بخواند، تکذیبیه ها را بخواند بعد خیالش راحت بشود که همه خوب و پاک و شریف هستند، همه، حتی همان ها هم که زیرمیزی می گیرند چون آدم از مسئولان می آموزد که بهتر است به جای عبارت ناخوشایند و دشمن شادکنی مثل «زیرمیزی» بهتر است از عبارت روشن و سرشار از امیدی مانند «دریافتی نامتعارف» استفاده کند.
 یا مثلا وقتی که در خبرها می خواند که قرار است بنزین و گاز و گازوئیل گران بشود نباید غر بزند و حرف های نامربوط بگوید وآب به آسیاب دشمنان بریزد.
آدم می تواند مانند مسئولان فکر کند و به جای تعبیر وحشتناک «گرانی» از عبارت زیبای «منطقی شدن قیمت» کمک بگیرد و خوشحال بشود و امیدوار بشود و لبخند بزند و حتی از این مدیران دلسوز و طراح منطقی شدن قیمت ها تشکر کند.
آدم پای اینترنت نشسته است و دارد برای خودش کارهای علمی و پژوهشی می کند و علم و ادب و هنر تولید می کند و کیف می کند و خوشحال است که ناگهان سرعت اینترنت کم می شود و نفس اش می گیرد و پت پت می کند.
خب آدم لابد دلش می خواهد که عصبانی بشود و بر باعث و بانی اش درود بفرستد چندان که افتد و دانی! اما می تواند با متانت تمام برود مصاحبه باعث و بانی اش را بخواند وببیند که این کم شدن سرعت اینترنت و این شل کن، سفت کن پیچ تکنولوژی ارتباطات چقدر برای سلامت فکری و فرهنگی مردم مفید است و چقدر دلسوزانه و کارشناسی شده است ؟ مثل تمام امور برنامه های مسئولانه دیگر از جمیع جهات!
آن وقت آدم وقتی پای اینترنت است هر لحظه منتظر است که سرعت کم بشود و ای میل قطع بشود و فیلتر بشود تا بداند که در این بازار اگر سودی است و اگر سلامت اخلاقی و فکری دارد از در و دیوار جامعه سرریز می شود، زیر سایه الطاف همین تدابیر مسئولانه و پایین کشیدن فتیله اینترنت است.
آه! اگر این تدابیر دلسوزانه نبود ممکن بود برخی از طبیبان مدعی به جای «دریافت نامتعارف» که حق مسلم شان است از مردم خدای ناکرده «زیرمیزی» بگیرند.
ممکن بود بانک ها به جای «کارمزد» از مردم «سود» بگیرند. حتی احتمال داشت که به جای پرداخت «تسهیلات» به سرشان بزند که به مشتریان «وام» بدهند.
اگر این تدابیر بی نظیر سلامت فکری و اخلاقی نبود برخی از آدم ها بی هیچ ملاحظه ای به جای آنکه بگویند «پول شیرینی بچه ها» یا خیلی تخصصی تر «حق تسهیل امور»، خیلی رک و پوست کنده از مردم درخواست «رشوه» می کردند. آن وقت اگر به جای پول شیرینی بچه ها و حق تسهیل امور، «رشوه گرفتن» متداول می شد چه خاکی به سرمان می ریختیم؟

قدس : مش غضنفر و وضعیت وخیم خط2 قطارشهری
چَنوَختیه آخِرای برج که مِره، یَک قُرونَم پول تَیِ جیبِ تُنبونُم نِمِمانه.
دیشبَم که عیالُم بِزِم گفتِگ تو خِنه هیچّه خوردنی نِدِرِم، هَموجور که داشتُم به ای فِکِر مِکِردُم که از کی قرض بیگیرُم ناسَن یادِ یَک رفیقُم افتادُم که یَک دُکونِ مَقبولی تو شهر دِره؛ بِرِیِهَمی کِلّه کِردُم سمتِ دُکونِش تا اَزِش یَک پولی قرض بیگیرُم. وَختی رسیدُم دَرِ دُکونِش اول فِکِر کِردُم اشتبایی آمدُم بِرِیکه هَمِّشه ایقذَر مشتری داشتِگ که اَندِزه یَکدِنه عَلَف شورو یَم اونجه جا نِبود ولی حالا هَم یَک کُخی تو دُکونِش بال نِمِزد.
رو جنساش تار عنکبوت تارتُ پارت بودُ اَندِزه یَک نیسان روشایِ خاک گیریفته بود. خودِشَم با اوقاتِ تلخ یَک گوشه نشسته بود. رفتُم تویُ بعدِ چاق سِلامتی بِزِش گفتُم یَره بِرِیچی به ای حالُ روز افتِدی؟
گفتِگ بِرِیکه چَنسال پیش آمَدَن جولو دُکونُم رِ کُلّیدَنُ زِمین رِ سولاخ کِردنُ رایِ رفتُ آمد مشتریایِ بستنُ گفتن مِخِم خطِّ دویِ قِطارشهری رِ اَزینجه بِکیشِمُ اگِر چَنماه تحمل کُنِن تِموم مِره. حالا اَزووَخت پَنسالی رَد مِره یُ هنوز یَک خُردویَم کار نِکِردَنُ فِقط با ای خِرابیاشا کارُ کاسبی مو رِ کِسات کِردنُ به خاکِ سیا نُشوندَنُم.
حالا مو یِ مَش غضنفر موندُم مسؤولایِ خطِّ2 قِطارشهری مِخَن رکوردِ مسؤولایِ خطِّ1 رِ تو طولانی رِفتنِ پُروجَشا بِشکِنَن که ایقذَر فِس فِس مُکُنَنُ لِفتِش مِدَن؟